Albert AlcaineEth sabor ei era sensacion quan tastam un aliment o ua auta substància e era introdusim ena boca, e se tròbe influït peth gust, er olfacte, era vista e eth tacte. Eth gust se limite ara percepcion qu’a lòc quan se pòsen en contacte substàncies quimiques solubles damb es quimiorreceptors presents ena lengua.
Dempús deth gust i a eth sentit der olfacte eth que aquerís mès importància quant ath sabor des aliments, e açò ei pr’amor que fòrça sabors s’identifiquen damb era percepcion dera odor, ja qu’es particules d’odor viatgen ena cavitat nasala.
Mès eth son tanben condicione eth sabor, ja sigue per aquerò que produsís er aliment laguens dera boca coma eth der entorn. .
Eth sabor, s’escotam sons de nauta freqüéncia, se percep mès doç, atau que damb sons de baisha freqüéncia mès amarg.
Auríam de pensar quin tipe de musica aurien de tocar enes restaurants! Se preste fòrça atencion as menús, era vaishèla, es mòbles e era luminacion, mès ua sinfonia non adeqüada poderie engargar-ac tot a arrodar! Era enterpresa de gelats Ben & Jerry’s recomane ua gama sonora amassa damb es sabors des sòns gelats que se pòden combinar damb uns còdes QR.
Eth restaurant londinenc House of Wolf serví, pendent un mes, un “pastis sonor” de caramel agredoç recobert de chicolate que venie, intrigant, damb un numèro de telèfon. En er aute extrem dera linha i auie ua persona qu’ordenave ath minjador que marquès eth numèro 1 entà doç e eth 2 entà amarg, e se reprodusien sons aguts e grèus d’acòrd damb era seleccion. Eth chef encara arriu ara, pr’amor que diu que tostemp funcionave e qu’era gent se quedave arturada. Açò madeish tanben se provè damb era collaboracion dera Royal Academy of Music e eth cafè.
Un aute exemple restacat damb això, ei eth minjar des avions, a on es sons fòrts e intensi de hons suprimissen era percepcion deth salat e deth doç, en tot hèr-los més insípids. Er unic gust que semble innocu ath son ei er umami, atau qu’un des lòcs a on més se consumissen es chuqui de tomata e es bloody mary ei… as avions! . Alavetz, se viatjatz soent damb avion, vos cau escuélher menús qu’includissen tomata, parmesan, misharnons e embotits per çò deth madeish prètz!
Era vista influís en sabor? I a estudis qu’an demostrat qu’en tot servir eth madeish chuc en un veire vermelh e en un de blu, se percep mès saladi en veire vermelh. Un aute exemple que qüestione bèri tasti de vins ei era experiéncia que se realizèc damb 54 estudiants d’enologia que tastèren un vin blanc que se li apliquè un colorant de gust neutre pr’amor que semblés un vin nere. Aguesti descriueren eth vin en tot utilizar es expressions tipiques d’ua anàlisi de vin nere damb atributs de fruta madura, pinson, violeta…
📎 Alcaine, A. [Albert]. (2024, 03 julhet). Minjam damb es uelhs… E tanben damb es aurelhes. PsicoPop. https://www.psicopop.top/oc/minjam-damb-es-uelhs-e-tanben-damb-es-aurelhes/
📖 Referéncies:
Non sabie que minjàuem damb es aurelhes, ei a díder, qu’eth son afectèsse eth gost, e era vertat ei que me còste credé’c… Mès è talents de provà’c! 😀
Vau soent damb avion e jamès è notat un cambiament de sabor enes aliments, encara que jamès coma eth menu der avion, solaments chicolate o truhes fregides e un refresc.
Pogui creder-me qu’eth son afècte era experiéncia de minjar, mès non ath gost, e per açò sigue important seleccionar era musica adequada ath tip de restaurant. Açò que non me creigui ei qu’entà cambiar bères caracteristiques d’un vin, coma era color, existisque confusion en çò que tanh ath tip de vin. Creigui qu’agesti estudiants se deishèren enganhar! 😅
Un article fòrça interessant! Per cèrt, sabetz que fòrça persones damb autisme auem sinestésia? Era sinestésia ei un fenomèn sensoriau que hè que percebem sensacions associades a un aute sentit. Per exemple, quan pensi en un numèro, automaticament veigui colors especifics (eth 23 ei vermelh e verd, eth 98 ei blu e vermelh). Aguest fenomèn dera sinestésia tanben pòt afectar ath gust. Imaginatz-vos que bèth un sent heirèd quan ve eth color verd: Creguetz que volerà minjar verdues? Dilhèu deurà portar ròba d’abric ara mochila quan vage tà un restaurant.
Era majoria de persones damb autisme èm ipersensibles ath gust.
Jo, de petit, auia ua dieta fòrça restrictiva, pr’amor que non suportaua auer diferentes textures ena boca. Per exemple, podia minjar-me ua galeta o pèit de poth ara plancha, mès non podie minjar paelha o amanida: necessitaua cada ingredient per separat. Çò ère un problèma fòrça gròs quan gessíem de casa; en un restaurant, practicament non podie minjar arren. Ac anè superant mercés ara teràpia d’integracion sensoriau, e ara gaudisqui moltíssim deth minjar, maugrat qu’un bigòti de gamba en un plat de paelha o un ambient tapatjós en un restaurant me pòt roïnar er àpat.
D’auta banda, quauqui des mèns amics encara son ipersensibles e mingen molt pòcs aliments. Çò limite era sua vida sociau e perjudique era sua salut. Actuauments, es grani codinèrs cèrquen innovar a trauès dera creativitat artistica e elaboren plats que semblen objèctes o un quadre de colors e textures. Çò qu’ei ua experiéncia gastronomica excellent entà bes uns pòt èster un malsòn entà auti.
Fòrça gràcies entà compartir aguesta vision! Ei fòrça important visibilitzar aguesti casi.
Non m’imaginaue que eth gust e era oida poguessen auer tal relacion, pero a partir d’ara ac provaré, era vertat ei que quan estás en un restaurant e era musica ei ben nauta a jo m’icomode fòrça éster aquieu e saji d’acabar ràpid, pero ara m’e parat a pensar que dilheu es restaurants de minjar ràpid hèn mès tapatje tà que reauments sigue més minjar ràpid.
Era vista òc que sabie que ere relacionada pr’amor que coma ben ditz eth refran eth minjar entre pes uelhs. I an viatges que sonque campar un minjar ben manit te la minjaries tot de patàc, e iauti que se era decoracion non ei bona non entren en estomac ne damb era gana més grana deth mon,….
Atau que coma non pòt èster de iauta manera eth còs ei sabi e ei tot relacionat.
Ei coriós coma es sensi dera vista e era audida pòden alterar era nòsta percepcion deth gust enquiath punt de potenciar o destruïr ua experiéncia gastronomica.
Un pastisson esquisit, per exemple, minjat en un restaurant de renòm, damb ua presentacion impecabla e un ambient entornejat de musica doça, pòt semblar ua òbra mèstra dera gastronomia, mès eth madeish pastisson minjat ath lavabo de casa, damb l’aulor de productes de neteja e eth son dera cadea, probablament perderie grana part deth sòn encant.
Atau, donques, es nòsti sensi trabalhen amassa entà crear era experiéncia complèta deth minjar e, per tant, cau tier en compde qu’eth gust non ei sonque un ahèr de sabors, mès qu’eth sabor depen deth contèxt sensoriau en qué se consumís.
Supausi qu’eth condicionament der entorn coneishut facilite era degustacion des aliments, mès tanben es prejudicis individuaus l’afavorissen, atau coma quan diden qu’era paelha sonque se gaudís en Valéncia pr’amor qu’en auti endrets non a eth madeish gost per’mor der aigua e er entorn unic, mès jo encara ne rebrembi ua, en un pòble costèr d’aquera província e era degustacion non siguec bric espectaculara; o coma eth minjar des espitaus, que n’i a de delicioses e n’i a d’hastioses.
Respècte ath son, òc que creigui qu’ei un factor que la condicione pr’amor que pensi qu’ei plasent minjar empanada galhèga sense escotar un pialèr de bodegues apròp o minjar «tacos» sense «mariachis»; tanpoc eth minjar en avion damb un mainatge en tot cridassar o quauqui adults que parlen damb era votz fòrça nauta ei ua experiéncia gostatiua agradabla, coma se mingèssem mentre escotam quauqua causa desagradabla. Çò de madeish damb er olfacte: non se saborege egau un mòs en un entorn damb ua amassada de fragàncies disparières e artificaus que damb ua auta sense eres.
E quan quauqua persona minge «kikos» en transpòrt public e escoten musica en mòbil sense auriculares? Quina combinason, vertat? 😅
Ei cèrt qu’era tradicion soent assòcie era melhora paelha damb Valéncia, mès era experiéncia gastronomica pòt variar fòrça, quitament ath lòc d’origina. De hèt, era pejor pizza napolitana qu’è minjat siguec en un restaurant toristic en Nàpols madeish…
Per tant, donques, non sonque eth lòc geografic impòrte, mès tanben eth tipe de restaurant, era qualitat des ingredients e era atencion ath detalh. Maugrat èster ena ciutat natau d’un plat, era genuïnitat non ei tostemp garantida.
E òc, era combinason kikos – musica sense auriculares ei orribla 😂
Trapar ua explicion científica de com eth entorn on menjis influeix en com percebre er gust. Pense que ei fòrça cert i e comprengut perque enes situacions on jo menji ei fòrça sorollós et minjar sap diferent.
Pòdes mitigar eth sorolh en tot meter-te auriculars e escotar era tua musica preferida 😃
S’ac hès, explica, explica era experiéncia!
En liéger aguest article, eth prumèr que m’a vengut ath cap a estat er impacte que me supausarie anar tà un restaurant a on tot siguesse as escurors, o qu’es comensals auessen es uelhs embenats. Desconeishi se ja i a locaus que aufrissen aguestes experiéncies, mès arreconeishi que me cride era atencion! Segur que i calerie emplegar toti es sentits!!
Sò d’acòrd que, quan minjam, non solament i interven eth sentit deth gost. Sustot, quan hiem un dinnar o un sopar especiau. Ei a díder, cau diferenciar entre quan minjam entà alimentar-mos de quan ac hèm entà gaudir. Ei en aguest dusau cas quan, de manèra mès pausada, saborejam, degustem, olorem, tocam e probablament, tanben escotam.
Eth que ja me còste mès de creir ei que, peth simple hèt de cambiar detalhs coma era color d’un vin, ja se capten es caracteristiques e es matisi der aute vin. Açò me hè a pensar mès lèu en qu’es estudiants d’enologia des que parle er article se deishèren portar mès pera vista que pes sentits reaument importants: eth gost e er olfacte. O ei que pensèren que, se didien que denotaven caracteristiques d’un vin blanc en un vin nere, aurien estat immediatament expulsadi deth corsi!
En Barcelona i auie Dans le Noir, un restaurant on se minjaue totaument sense bric de lum. Ara i a bèri restaurants qu’aufrissen aguesta experiéncia de forma ocasionau (Jardinet d’Aribau, Dining in the Dark de fever, eca.). Mès qu’ua experiéncia des sentits (qu’era ei), ei ua forma d’enténer, tanben, com ei era vida des persones damb discapacitat visuau.
Donques m’apunti aguesti restaurants e dilhèu bèth dia pròvi era experiéncia!
E d’autra banda, as arrason que, maugrat que per un cuert espaci de temps, tanben ei ua forma de compréner com ei era vida des persones damb discapacitacion visuau. Non m’ac auie plantejat atau.
Jo preferisqui guardar eth minjar. Non ei que non pòga èster ua experiéncia diferenta e curiosa, perqué ac he hèt en ua cata de vins e ei estonant, mès non sò se m’agradarie hè’c ath long de tot un sopar sencer… dilhèu serie un shinhau cansat.
Ac auetz hèt?
Te referisses a s’è hèt ua cata de vins a cègues? Non, mès m’agradarie!
Me referia a un sopar tot a cègues, que me sèmble un shinhau long… hèr ua cata a cègues ei fantastic! T’ac aconselhi!
I a fòrça bodegues polides, es mès petites me shauten mès, pr’amor qu’i a mès contacte damb es proprietaris. Totun, ara me’n brembi dera Vinya des Artistes, en Pòbla de Cèrvoles, on trapes un pialèr d’escultures laguens dera vinha. Plan polida!
Coma ditz
Josep M. R. C. (en article dera version catalana), es gintònics non pertanhen ath grop des gosti umami vertat? 😅 Pensi que me calerà probar-ac un o mès viatges a veir s’eth gost ei diferent en un avion qu’en tèrra fèrma 😗
M’a semblat fòrça interessant descobrir bères explicacions científiques sobre eress situacions quotidianes. Un exemple interessant ei eth pèssim gust deth minjar des aerolínies (ath mensh ath miei criteri), e coma se relacionen es diuèrsi sens quan percebem es sabors o quan mos sentim atrèti entà minjar quaue cosa o en decidir quauque lòc per sopar. Ei curiós coma era percepcion afècte es nòstes decisions, gusts e prejudicis coma plan ben evidencie eth cas deth vin, recuelhut en er article de Cantó.
Guarda, a jo me shaute un pialèr eth minjar des avions e trens 😂 Enes avions supausi que i meten mès sau entà qu’es gost sigue mès intens.
En qualsevolh cas, ara mos tocarà deishar es avions ath costat e començar a trabalhar 😢
Non vos sèmble qu’et gust deth minjar des aerolínies ei eth madeish de quauque catering? Truhes damb gust de plastic, gost hat, carn dura… E non se minge a 2000 mètres!
Jo
Mariona Albareda Sambola è gana a 2000 mètres, 3000 e a -500 😂 Mès ei vertat que, dilhèu, non ei eth lòc mès romantic!
😂 😂 😂