Albert AlcaineA trauès de Gent toxica descorbim dètz tipe de persones que luenh d’aportar relacions saludables, mès vau mantier luenh dera ròba.
Stamateas mos presente, en prumèr lòc, es metecolpes: era colpa ei un des sentiments mès negatius que pòt auer er èsser uman e tanben ei ua des manères mès utilizades entà manipular es auti. Era colpa mos paralise, ei venjança, emprenhament e boicòt contra un madeish.
Era colpa ei era diferéncia entre aquerò que hí e aquerò que li calerie auer hèt, entre aquerò que voi e aquerò que li calerie hèr.
Aguest tipe de persones te haràn a sénter que non ès mereishedor de beneficis, te demanarà explicacions per tot, “tu non pòdes, jamès seràs pro bon entà arténher ua mèta“. Degalham mès ores en tot sajar conformar e agradar as auti que d’aucupar-mos des nòstes vides. Son colpes aliènes generadores de insatisfaccions contínues.
Se t’as confonut demane perdon, merites èster erosa e non volgues cambiar ad arrés: solament càmbie qual decidís cambiar.
Tanben trobam eth envejós. Era enveja ei ua emocion que non solaments implique anhelar aquerò qu’a era auta persona, mès que te place en un plan de contunhada insatisfaccion e de planh permanent, emocions que lentaments mos destruïssen.
Era enveja ei un sentiment destructiu de quauquarrés que preten préner aquerò que tu as conquistat.
Quan te diden “açò que te digui non ei entà criticar-te” o “t’ac digui, mès non entà hèr-te mau” ei pr’amor que te vòlen eliminar. Quan era tua estime e eth tòn “jo” siguen segur des sues capacitats e abiletats, quan auràs determinat qu’arren te moirà der objectiu a seguir, arren mès te desvelharà enveja.
Era enveja non a sèxe, viu ena murmuració, eth xiu-xiu… Mos transforme es èssers intolerants per çò qu’ei deth succès des auti. Se guardes eth succès de quauquarrés, guarda-ne tanben eth sacrifici, era constància e eth prètz que se pague peth trabalh, er esfòrç e melhorar-se un shinhau mès cada dia. Non envegis: admire! Non guardes era fin deth procès, mès eth procès en se.
Avalore eth hèt que t’as a tu madeish, non demores arren d’arrés, trinque es tòns limits, peleja-te solament per aquerò que vau era pena, pren-te temps entà pausar, cerque conselhs de gent sàvia e demòstre er amor e era tendresa a qui estimes.
Eth desqualificador diderie causes coma “quin trabalh mès plan hèta! Pietat que la ages liurada tard!“. Fòrça persones pèrden eth temps en tot sajar desqualificar toti aqueri que se tròben ath sòn costat: a per objectiu controtlar era nòsta autoestima, hèr-mos a sénter petiti, mau deuant es auti pr’amor que d’aguesta manèra pogue brilhar e èster eth centre der univèrs.
Es desqualificadors an ua dobla especialitat: t’endiosen aué e deman te baishen deth pedestal en un instant, atau te desestabilitzen e te panen es tòns sòns. Era idèa ei que visques mesfisant, te tròbes insegur e depenes des sues paraules e opinions.
Les identificaràs pr’amor que jògue eth papèr d’amic, de companh, fingeix èster interessat en aquerò que hès, ei ironic e sarcàstic e viuerà en tot analisar damb lupa entà veir damb detalh es tòns defèctes per tau d’utilizar-les en favor sè. Se prenerà temps entà saber com ès, pòga pòc trobarà era manèra de complaure es tòns besonhs, aufrir-te patz pr’amor qu’un còp li dongues tota era tua confidança, sigatz es tues paraules e decisions es qu’auràn poder e pes sobri era tua vida. Alavetz dobtaràs des tues capacitats.
Non eth contradiguis, no t’a/non t’afrontes ada eth eth public e profita-te-i: non sigues eth sòn amic, simplaments apròpa-te pr’amor que non te herisque. Guarda-lo e arridole: atau prenes eth contraròtle d’ua manèra fòrça simpla dera situacion. Non ei facil, mès ei possible, e tant!
Er agressiu verbau ei ua persona malaisida, complicada… An ua paraula preferida: “non“. Ei mordaç, intimidador e ofensiu. Exercís eth sòn poder. A trauès de crits, incontinència verbaus, mautractament verbau e era desvaloració contunhada des persones. Te harà a sénter pòca causa, emplàstica, fèbla e insegur.
Er objectiu der agressiu verbau serà confoner-mos, hèr a passar çò qu’ei normau per anormau e ath contrari.
Arrebrembe qu’un violent verbau tostemp serà ara defensiva, sap que non ei estimada ne acceptada, per açò sajarà demostrar era emprenyament e ressentiment en tot cridar era atencion damb ira, e sajarà per toti es mejans hèr-te part dera discussion.
Te dideràn: “A jo arrés me ditz aquerò que me cau hèr, jo è era mia vision“. Sajarà hèr-te a sénter qu’ès part dera guèrra qu’eth a començat e sajarà portar-te ath sòn camp de batalha.
Quan t’agrediràn, arrespon quauquarren incoerent e non dongues valor ara agression: “Vas fòrça mau vestit!” E li arrespones: “Ja ac didie era mia mairia, tan va eth cantre tara hònt qu’ara fin se trinque“, e se t’arrespon damb un “Qué vòs díder?” Li repliques “Ja ac compreneràs, pensa-i“. Qué te ditz que “Sò hart des tues ineptituds!” Donques li arrespones “Aigua que non te cau béuer, dèisha-la córrer, coma didie eth mèn pair“.
Se t’otratges, t’aluenhes des tòns objectius. Se te concentres enes emocions e enes auti perderàs de vista era tua hita. Sigues indiferent, coma se non existisse. Non prenes cap decision jos pression, tristesa o ira: pense e dempús actue.
Se lhèue era cortina: ficcion o realitat? En bèth moment dera vida toti utilizam ua careta, a viatges preferim utilizar caretes, simular e no mostrar-mos tau com èm. Eth faus l’utilize de forma permanenta.
I a caretes de poder, de superioritat e de victimes.
Uelh viu, pr’amor qu’es caretes acaben en tot aderir-se ara pèth, e quan açò passe cada còp les auem de besonh mès. Mès reauments solament servissen ad a convéncer es auti d’aquerò que non ès.
Era paraula “seguretat” signifique “sense preocupacion”, e coma didec Douglas MacArthur “non i a seguretat en aguesta tèrra, solament oportunitat“.
Eth psicopata acostume a díder qu'”A jo arrés me ditz aquerò que me cau hèr“. Non solaments ei un estafador, un assassin en sèria… Son expèrts ena mentida e ena enganha e an coma fin tradir-te e arruïnar-te era vida.
Es psicopates, a simpla vista, non son antisociaus mès que son coma un camaleó pera sua capacitat de cambiar d’aspècte en tot adaptar-se a era que li resultarà mès avantatjosa.
Era ment d’un psicopata non en tot èster colpa ne angoisha per arren: mentissen, enganhen, panen e non senten absoludaments arren peth dolor ocasionat. Mòstre ua imatge faussa tota era estona e sajarà hèr-te a creir qu’ei interessat en aquerò qu’en realitat non ac ei.
Son persones que non estimen ad arrés. Quan quauquarrés solament vò poder èm, probablaments, deuant un psicopata. Tostemp s’otratgen per tot. Qual parle mau d’ua auta persona parlarà mau de tu. Adòpte caretes d’espiritualitat e religiositat, son ressentidi e amaradi.
Actuen en tot entrar ath tòn cercle, se demoraràn a víuer damb tu, sajaràn influïr en tòn estat d’ànim e emocions e, quan seràs atent as sòns movements e t’interèsses pes sues opinions, li daràs era benvenguda. Per trèr-te un psicopata de dessús utilize era indiferéncia, que non signifique ignorar-lo.
Tanben trobam eth shismós: “T’ac digui pr’amor qu’ac sabi d’ua bona hònt“. Es rumors se manifèsten viui pr’amor qu’era gent i cre damb eri, e cada rumor a eth sòn mercat.
Trobam rumors sigillosi (se prenen lentaments), impetuosi (s’estenen coma era pòlvora) e “submergibles” (apareishen e s’extinguissen rapidaments). Eth tafaner non tolère eth silenci, per açò ei important parlar de quin tèma que sigue.
Era rumor tend a escuerçar-se e hèr-se de mès en mès concís, es detalhs desapareishen e se redusissen ena sua estenduda. Se emfatitzen cèrti detalhs e d’autes se dèishen de caire, en tot rumor i a exageracion. E se li ahigen petiti detalhs que li dan mès consisténcia e veracitat ath relat.
Non mos cau creir aquerò que mos diden ne contunhà’c en tot comentar cada viatge que non sigue era hònt originau o oficiau quala mos ac transmet. Evite eth ociositat.
Eth neuròtic rebat que “Se non vos agrade com sò, cambiatz vosati“. Manifèstes eth besonh d’èster estimadi e acceptadi (tostemp cridarà era atencion), eth besonh de reconeishença (cercarà agradar a toti quali se li apròpe), de poder e lideratge, d’independéncia (dificilaments escote eth conselh de quauquarrés) e de perfeccion.
Es neuròtics son perfeccionistes, conflictius, agressius, culpògens, inibidi, intelligenti, extremistes, egoistes, infantils e, per dessús totes es causes: jogadors.
Son rígids, aparentaments innocents, egoistes e resistenti ath cambiament. Aucupe, contròtle, aglutina e asfixia permanentaments er aute.
E qué ne podem díder des persones manipuladores? Ua causa ei er error e era auta era enganha.
Es manipuladors estúdien es persones en tot cercar eth sòn afeblit, prumèr vierà damb paraules sedusentes de reconeishença, mès lentaments introdusirà era desqualificacion, es crits o insults e coma mès sentiments de colpa e vergonha sentes, mès a poder aurà dessús tu.
Utilize dues tecnicianes: era intimidacion morau (quan te cride o insulte, quan t’ataque a sòles o eth grop) e eth mautractament verbau (damb menaces, difamacions, en tot destruïr era tua reputacion, en tot isolar-te des persones, en tot difóner rumors sobri tu…).
Era manipulacion apunte en dus airaus: eth hèr (desqualificarà, qüestionarà e rebaisharà tot aquerò que hès entà per’mor de trincar eth autoestima per miei d’ua critica constanta) e er a èster (desvaloritzant era tua motivacion, t’aumplirà de colpa e malestar e t’aluenharà, lentaments, des quali estimes e es que te vòlen ajudar).
Es manipuladors se senten grani e poderosi, an ua dobla vida (diden ua causa e eth fan ua auta, son sedusents, amables, elegants, simpatics… Mès ei pura façada), pòrten cargues pesades (pr’amor que semblar ei summament importanta), an enveja e son improductius (es sues accions non dan fruts).
Aluenha-te de qui ven a préner, no t’i/non t’isòles, evite reaccions d’ira, escuelh era tua dignitat abans qu’era amabilitat, evite justificar es accions d’autes, non dèishes que te donguen prèsses. Arrebrembe que quan coneishem es nòsti afeblidi, aguestes se convertissen enes nòstes fortaleses.
E entà acabar, eth capinaut: “Qué haries sense mi?“. A un excès de confidança en se madeish, en aquerò que ditz, aquerò que hè, enes decisions que pren: tot çò que hè ei perfècte, eth ei perfècte, eth ei Diu e aquerò que hè, ei ben e arrés pòt contradir-lo.
Er excès de confidança non da marge entà melhorar e un s’estanque.
I a tres tipe d’excès de confidança: er excès d’amor pròpri (“Se jo non i sò, açò non foncionarà“, en tot senter-te imprescindible), er excès de confidança ena madeisha capacitat (non acceptam suggeriments ne idèes naues) e er excès de confidança ena madeisha manèra de pensar.
📎 Alcaine, A. [Albert]. (2024, 27 setembre). Gent toxica. PsicoPop. https://www.psicopop.top/oc/gent-toxica/
📖 Referéncies:
Sempre tenim gent tòxica al costat…em d’aprendre a que no ens afecti el que diguin i el que fagin…hem de ser mes inteligents!!!
Fòrça bon article! M’a encantat. Costa a viatges identificar aguestes persones, mès cau expulsar-les dera nòsta vida. Jo è agut era desgràcia de conéisher persones toxiques e ara digui allò de “mejor sonque que mau acompanhat!”
Òc! Melhor solet o soleta que mau acompanhat! Tostemps! Mès a viatges era solitud ei dificila de gestionar!