Albert AlcaineQui non arrebrembe aqueri estius etèrni dera nòsta mainadesa que semblauen non auer fin? Aqueres vacances d’estiu que durauen per tostemp e qu’eth temps de demora entre un Nadau e er estiu ère etèrn? Per contra, quauquarrés apoiridie dider-me pr’amor que quan mos hèm grani eth temps passe en tot volar e es setmanes, mesi e estacions desapareishen deth calendari a un ritme vertiginós?
Eth ritme de vida des adults, soent plen de responsabilitats e preocupacions distorsione era percepcion deth temps, en tot hèr que portam vides plees d’estrès . S’especule qu’eth relòtge intèrn deth cervèth (qu’ei diferent deth relòtge circadiari que contròtle es cicles jornalièrs dera activitat – foncione mès pòga pòc a mesura que envellim e, coma resultat, eth ritme dera vida semble accelerar-se
Eth mau foncionament d’aguest relòtge apoiridie explicar malauties coma era dislexia, era iperactivitat, era malautia de Parkinson e era esquizofrènia… Tanben per qué en un accident de coche, tres segons pòden semblar tres menutes, per qué es persones granes as residéncies de pair-sénhers soent se confonen dessús eth temps e quitament coma bères drògues coma era cocaïna e era amfetamina hèn era sensacion de “velocitat” deth temps que d’autes, includida era marijuana, frenen subjectivament eth pas deth temps.
A mesura que creishem, es cellules deth cervèth que produsissen un neurotransmissor que se ditz dopamina comencen a deteriorar-s’enes ganglis basals e era substància nera, es regions cerebrals que se sap que son implicades en relòtge intèrn. Era desliurança dera dopamina pendent era percepcion de naues estimulacions mos ajude a mesurar eth temps , e a compdar des vint ans, es nivèus comencen a baishar progressivaments en tot hèr qu’eth temps semble anar mès lèu.
I a diuèrses teories sus era percepcion deth temps: era alteracion graduau deth nòste relòtge intèrn , era desacceleracion deth metabolisme (que se sincronitze damb eth alentiment deth nòste ritme cardíac e dera nòsta respiracion)…
Eth còr d’un mainatge batane mès fòrt, per açò qu’eth nombre de batecs e respiracions sigue major, en tot hèr que semble qu’a passat mès temps.
Hudson Hoagland s’encuedèc eth 1930 que quan era sua hemna auie fèbre nauta, se planhec qu’auie estat dehòra dera abitacion dempús de hège longtemps, quan en realitat sonque auie estat dehòra per uns instants . Encuriosit, demanèc ara sua hemna que calculèsse quan auie passat ua menuta, e dempús de solament 37 segons didec qu’eth temps auie acabat. A mesura qu’era sua temperatura aumentaue, compdaue mès lèu. Experiéncies posteriores determinèren qu’en tot aplicar calor ath cervèth d’ua persona se podie retardar era sensacion deth temps en un 20 % e qu’en tot redusir era temperatura corporau d’ua persona en dus o tres grads podie accelerar era sensacion subjectiva deth temps .
Ua auta teoria suggerís qu’era clau ei ena manèra que percebem era informacion naua que absorbim : s’auem fòrça estimulacions naues, eth cervèth a de besonh mès temps entà tractar-la e explicarie era “percepcion a camèra lenta” des hèts justi abans d’un accident.
Dilhèu en hèr tèsta a naues situacions eth nòste cervèth enregistre es arrebrembes damb mès detalh e per açò era reconstruccion des hèts semble mès lenta qu’er eveniment en se. De hèt, açò s’a demostrat damb experiéncies damb persones que s’an exposat a ua casuda liura!
Com s’explique qu’eth temps cada còp passe mès lèu a mesura qu’envellim?
Era teoria suggerís que coma mès grani mos hèm, mès mos acostumam ath nòste entorn e ja non mos encuedam des detalhs d’aquerò que mos rodeja. Per contra, en cas des mainatges eth mon ei un lòc inexplorat, plen de possibilitats, e per açò an de besonh hèr un esfòrç mès gran damb eth cervèth per reconfigurar es sues idèes mentaus sus eth mon exterior.
Mès cap d’aguestes teories coïncidís damb eth ritme quasi matematic e contunhat deth acceleración deth temps, çò que suggerís un escalèr logaritmic e non lineau , atau coma succedís ara ora de mesurar es tèrratrems o eth son.
Quin sens a qu’era percepcion deth temps seguisque un escalèr logaritmic?
Sigam positius: eth temps vòle, t’ac passes ben o non, e cada dia vòle mès lèu.
📎 Alcaine, A. [Albert]. (2024, 03 Agost). Era velocitat deth temps. PsicoPop. https://www.psicopop.top/oc/era-velocitat-deth-temps/
📖 Referéncies:
Sò fòrça impressionada peth cas de Hudson Hoagland e era sua hemna damb fèbre nauta! 😱 Jo no sabie qu’en aplicar calor ath cervèth uman ua persona podie auer retardada era sensacion deth temps en un 20%. Me semble fòrça interessant e coriós.
Sò d’acòrd damb eth tèxt. Era velocitat deth temps ei “segons” eth que tu hès en tòn dia a dia. Se tu ès ben, eth temps passe mès rapid.
jo creigui qu’era sensacion de lentor quan èm mainatges ven dera faulta de preocupación, com ditz Maria, quan èm adults anam tant aceleradi qu’auem era sensacion qu’eth temps vole, tostemps nos semble qu’auem trabalh pendent.
Toti coïncidim qu’eth ritme de vida des adults ei accelerat. Jo pensi que la causa ei er estrès: era vida adulta ei plea de responsabilitats e preocupacions. Alavetz, jo sò d’acòrd damb era teoria que ditz qu’era acceleracion ei a causa dera manèra que percebem era informacion naua que absorvim. Donc, si percebem fòrça estimulacions naues, auem de besonh de mès temps tà absorbir-la.
Jo non sabie pas qu’era velocitat deth temps ère ua causa física, mès psicologica. D’autra banda, me semble fòrça interessant era percepcion deth temps enes edats dera vida. Quan ère petitona sentie qu’un cors escolar ère llarg entà víuer un munt d’experiéncies e istòries. Ara sò grana e eth temps se m’ escape des mans!
Jo pensi que son es preocupacions e non eth relòtge intèrn que hèn cada dia volar mès lèu. Quan sò de vacances, me lhèui damb era lum, non cau hèr arren mès que “existir”, minjar, hèr bèra activitat que me shaute, e dromir, e atau, me semble que eth temps pare, e tot dura fòrça mès!! Un dia semble quate des normaus 🙂
As umans mos agrade simplificar es causes, d’ací que atribuim fòrça efèctes a ua sola causa quan en realitat se tot eth contrari, era percepcion deth temps ei fòrça complèxa e vàrie non solaments ath long dera vida mès tanben ath long deth dia e en foncion des circonstàncies deth moment, simplificar er estudi dera cronobiologia en pòques paraules se hè impossibla e encara demore fòrça entà descorbir des procèssi que la regulen
Eth temps passe per tote parièr, per cada persona pòt èster differente. Jo dame 40 ans, eth temps m’arribe en tot volar, e més quan dès causes que t’agraden.
Quan jo ère petit, es pair-senhers tostemp mos diden, gauditz qu´era vida passe fòrça ràpid e nosati pensam damb el que dure ethi dia e es ans que mos demoren…En mèn cas, des d´eth 25 ans vedi qu´era vida anaue fòrça ràpid e non ère pr´amor qu´auie mès responsabilitats o estrès, com ditz er article. Crei qu´era teoria mès acertada ei era deth relòtge intèrn deth cervèth e sòn mau funcionament.
Òc, sò d’acòrd damb aguest article qu’era percepció deth temps semble anar mès rapid quan mos hèm mès grani. Jo pensi qu’era iperactivitat e ritme dera vida moderna, per exemple, an hèt que era nòsta sensacion deth temps sigue fòrça mès lèu. Certament eth temps ei relatiu, coma a teorizat Einstein; d’açò qu’ei possible qu’era percepció deth temps varie segons les persones e cervèth de cada un, e mès a mesura que envellim.
Pot èster vertat qu’era manèra coma percebem eth temps depèn dera informacion naua que mos arribe, coma ditz er article, mès a viatges era sensacion ei ath contrari: quan èm engüejadi en casa e non auem cap d’estimul interessant, semble qu’eth temps non auanci bric.
Òla,
Verificat!
En mèn cas que ja è 57 ans, vos pogui asegurar qu’eth temps me passe en tot volar, e que maugrat açò quan ère mainada è er arrebrembe de etèrni vacances d’estius, encara que m’ac passaue fòrça ben e hège fòrça activitats.
Auer de demorar dètz menutes entà secar-mos per a banhar-mos de nau ena plaja ère longtemps, e auer de demorar mieja ora, per exemple, ena consulta deth mètge se hège etèrn. Qué díder quan ère malauta ath lhet, semblaue qu’eth temps non se moiguesse…
Ara, malastrosaments, arrecebi eth diuendres damb grana alegror e en bric ja sò a dimenge pera tarde.
Jo tanpòc compreni coma pòt cambiar tant era percepcion deth temps, mès pensi qu’es responsabilitats qu’a un adult e eth ritme de vida qu’amiam mos hèn auer aguesta sensacion que non auem temps sufisent entà hèr tot çò que volem hèr.
E cèrt çò qué ditz er article, mès pensi qu’eth temps passe igualr per toti, er unic que de petiti non mos recordem