Albert AlcaineSèr-se e non hèr arren? Se quauquarrés te prepause hèr aguest plan seguraments era tua ment se ne anarà tara lista de prètzhèts pendenti o causes “melhores entà hèr”. Resulte coriós, pr’amor que tau còp auem eth sentiment qu’eth dia non a ores sufisentes entà hèr tèsta a tot aquerò que mos cau hèr, mès quan non hèm arren connectam, rapidaments, damb es dispositius mobils entà hèr quauquarren en linha o arrespóner bèth comentari de bèth hilat sociau en ua cèrca contunhada e incansable de divertiment.
As pensat, mès, ar engüeg coma ua opcion valida, entà hèr?
Era neurosciéncia explique qu’er engüeg non a massa bona reputacion, mès en realitat contribuís en aumentar era creativitat, eth compromís damb es prètzhèts e era productivitat laborau, òc! Aborrir-mos melhora en com produsim ath trabalh!
En un estudi publicat ara revista Science se descriu ua experiéncia que persones preferien dar-se ua leugèra descarga electrica a èster soletes damb es sòns pensaments .
Ei coma se hugíssem tota era estona des nòsti pensaments e en tot cercar damb cèrta ànsia quauquarren que mos atrape, sense espaci entà pensar a on demore era introspeccion. Ei era pòur d’èster solet damb un madeish.
Eth cervèth trabalhe 24 ores ath dia 7 dies ara setmana, quitament quan dormim, eth cervèth trabalhe: escote, detecte e gerís es factors estressants entà mantier-mos sans e estauviaments. Eth cervèth cerque solucions, pren decisions e pense a possibilitats, quitament quan non n’èm conscientes. Sense vacances. Sense descans.
En Itàlia, er Il dolce far niente (“eth doç de non hèr arren”) forme part dera cultura d’un país a on era pòsa, eth plaser de non hèr arren, ei part dera vida.
Non parlam de hèr ua siesta, ei ua causa mès prigonda: se tracte de deishar a ua banda eth ritme deth quotidian e dedicar un moment ara introspeccion, era relaxacion e ara consciéncia de víuer eth moment.
Alicia Walf, neurocientífica e investigadora deth Departament de Sciéncies Cognitives der Institut Politecnic Rensselaer des EUA afirme qu’ei fonamentau pera salut cerebral deishar-se engüejar, de tant en tant. Er engüeg melhore es connexions sociaus, de hèt, eth cervèth a un hilat de “mòde d’omission” que s’active quan mos dessinteressam de hèr causes, en tot fomentar idèes creatives, reomplint es resèrves qu’auem baishes e en tot proporcionar un periòde d’incubacion pr’amor que nèishen idèes qu’auem en un estadi embrionari, çò qu’er anglés ne diden moments insight o d’inspiracion.
En un estudi publicat a Academy of Management Discoveries, es investigadors aborriren a un grop de persones en tot dar-les instruccions entà classificar mongetes per colors, ath madeish temps qu’a un aute grop se les manèc un prètzhèt mès interessant . Ara seguida se les demanèc qu’inventèssen desencuses entà arribar tard. Eth grop engüejat superèc es omològui tant eth nombre coma en creativitat d’idèes, a jutjament d’un grop extèrn objectiu.
Èm aborridi pr’amor qu’auem fòrça estimuls, e atau acabam en tot auer de besonh mès e mai estimuls entà evitar er engüeg. Ei un cercle viciós.
Sandi Mann trabalhèc coma dependenta en ua tenda de ròba e revisora de pròves citològiques abans de decidir-se a publicar çò qu’ei era darrèra grana analisi der engüeg , non entà hèr-se era poèta tormentada mès entà explicar per qué ei recomanable engüejar-se.
Com tanben eth sòn ei un moment important e productiu peth cervèth, eth temps d’inactivitat ei vitau pera nòsta ment e eth nòste benester.
Hugir der engüeg non ei eth madeish qu’aucupar eth nòste dia damb activitats diferentes: cau hèr prètzhèts diuèrsi, mès tanben ei important dedicar-mos ua estona a non hèr arren pr’amor qu’era nòsta ment pogue desconnectar, pausar e crear: ei ua inversion entà auer era ment fresca, desvelhe e creativa.
Er engüeg a estat eth motor der enginy: Newton damb era Lei dera Gravetat, Descartes damb Eth discors deth metòde, Adam Smith damb Era riquesa des nacions ne son solament bèri exemples.
Auem aumentat era nòsta esperança de vida, artenhut vacances pagades, jubilacion e quitament setmanes de 35 ores. Auem inventat fòrça causes entà anar mès lèu e aleugerir eth nòste dia a dia: coche, microones, rentadora, ordenador… Auem guanhat temps, fòrça temps, mès que n’auem hèt d’aguest?
Auem desbrembat víuer lentaments sense que mos vibre era pòcha, acabam era jornada laborau e mos preocupe que podem aucupar eth temps: eth gimnàs, era sèria de mòda… Aucupam era agenda damb causes qu’auem de besonh hèr, e non deisham horats pr’amor qu’eth cervèth mos guide cap a causes que non auíem pensat o, simplaments, a non hèr arren.
Byung-Chul An, eth pensador de referéncia deth nau millenni ei qui damb mès duretat critique es vicis dera societat ultraconnectada, s’a cercat un hobby entà aborrir-se un shinhau: era jardineria .
Er engüeg en un moment dat ei bon, pr’amor que t’ajude entà descorbir aquerò que t’agrade o entà imaginar activitats naues, ath delà des mòdes.
Era iperactivitat explicarie tendéncies coma era baujum des classes extraescolars. Aguestes activitats, que normaument escuelhen es pairs en un assag de formar e diversificar es recorsi d’òci des sòns hilhs, acaben en tot provocar er efècte contrari: possiblament es mainatges que non les a calgut gerir espacis d’engüeg les mès dificultadi entà gerir un pensament independent, mèns capacitat creativa e d’improvisacion.
S’i a quauquarren pejor que pèrder eth cap, ei demorar-se atrapat solei. Non ac ves atau?
📎 Alcaine, A. [Albert]. (2024, 08 Agost). Gaudís der engüeg!. PsicoPop. https://www.psicopop.top/oc/gaudis-der-engueg/
📖 Referéncies:
Sò d’acord damb aguest article. Era societat moderna està ultra connectada i ten tota mena de distraccions disponibles les 24h del dia degut a les xarxes. Tot e que hi ha ua tendència en voler òci o activitats constantment, er engüeig pòt generar moments d’introspeccion e d’innovacion, motivar er pensament crític, reflexiu… Engüejar-se atau non ei ua pèrta de temps si saps coma invertir aqueri moments. Poder que er engüeg age estat eth responsable des granes òbres d’art e literatura deth passat.
Sò fòrça d’acòrd damb er article, solament cau arrebrembar coma era de bones entà recuperar era energia mentau practiques introspective coma eth ioga o simplaments anar ath miei dera natura barrar es uelhs e non pensar ad arren.
Sò d’acòrd damb er article. Pensi qu’aborrir-se ei important per èster mès creatiu. A mèns mainatges tostemp l’ac digui que se aborrir un shinhau cada dia.
Era experiéncia deth “non hèr arren” permet qu’era ment pause dera holia de tasques deth dia a dia e que recupère capacitats coma era introspeccion e eth relax. Aguesta pausa facilite era inspiracion e era emergéncia de naues idèes, coma es que destaca era neurocéncia e es estudis mencionadi en article.
Quim Monzó, a tractat tanben aguesta idèa. En “L’avorriment com a distracció” (“Er engüeg coma distraccion”), article que forme part deth recolh El tema del tema (Eth tèma deth tèma), ditz: “Se, en acabar-se eth cors, ac auesse agut tot programat, dempús dera prumèra ora deth maitin enquiara darrèra dera tarde, auria descorbit que m’apassionaue liéger, diboishar, escríuer, guardar? Aguesti mainatges e joens d’ara, que non li dam era oportunitat d’aborrir-se jamès, coma descorbiràn de qué son capables per eri madeishi?”. Pensi que non cau ahíger arren mès.
Era saturacion d’estimuls dera societat modèrna mos a hèt desbrembar era importància deth tèdi, e se non mos permetem d’engüejar-mos, auem dilhèu mès dificultats entà deishar anar er imaginari e descorbir, reaument, qui èm.
Jo sò d’acòrd damb ço que ditz er article i m’a agradat era idèa de cercar-se un hobby entà aborrir-se! Jo sò neishuda en un pòble e, quan érem gojates, nosati auíem engüeg. Alavetz, mos cercàuem un hooby. Ara harè eth procés ath revèrs! Jo pensi a un hobby com cóser, pintar o diboishar, pr’amor jo non è un jardin com Byung-Chul An. 😉
Donques a jo m’agradaue sortir damb era bici e parlar ores e ores damb es amics, ère molt divertit: non mos engüejàuem jamès 🙂
Jo sò totaument d´acord damb çò que ditz eth article. Era gent ja non s´aborrís, hè tot çò possible, entà pas arriba a aguest punt. Aborrir-se, auer un temps e non aucupar ac, ei quauquarren que a fòrça dolenta imatge, donques tu non as invirtiendo eth tòn temps en hèr un prètzhèt productiu, en hèr quaqua causa entà melhorar en tòn trabalh o entà formar-te en d´autes disciplines. Actuaument, i a pòca gent que no hèsque arren, pòt qu´eth ei en sofa e ath madeish temps, eth guarde eth mobil, damb un libre e damb era tele alugada, en tot hèr impossible centrar-se en aguestes causes.
Ena vida i a moments per tot, tanben entà èster aburrits. A viatges en aguesti moments surgeixen ideas innovadora o creatives, jo quan sò aburrida sagi gésser a passejar e respirar aire fresc.
Quan ère ua mainada m’engüejaue soent, sense cap de frair ne fraia tà jogar. Es ores non passauen de cap de manera e pensaue qu’ère ua sensacion orribla. E ara ac trapi de mens. Volerie engüejar-me mès non sabi coma hèr-ac. Quan saji de non hèr arren e de desconnectar deth mon, de còp m’invadís un sentiment de culpa. Dilhèu en torn de descansar me calerie mès netejar, estudiar, hèr exercici o bèra auta causa productiva… Alavetz, ço qu’aurie d’èster un moment de tranquillitat se convertís en un maudecap.
Rebrembi quan ère un nen que se damb es amics mos engüejavem, tostemps trapavem ua gessuda ara situacion de uet. È de díder que sò d’ua generacion que pendent un tèrç dera nòsta vida siguérem prigondament analogics e damb ua imaginacion analogica: aquerò que non auíem ac hègem. Non rebrembi eth darrèr viatge que m’engüegí.
Creigui que actuaument, es mainatges i gojats ac an dificil gésser der engüeg pr’amor es aparelhs digitaus són un recors on facilment amagar-se e non tostemp damb possibilitats creatives entà era majoria des joenis. En aguest darrèr aspecte, m’agradaria equivocar-me i ei clar qu’ era gessuda l’an de trapar eri que son era prumèra generacion totaument digitau.
Creigui que entà éster creatius ja non cau engüejar-se —auem massa recorsi!!!!—, se non anar a passejar ua longa estona, s’ei possible apròp dera natura.
Bon article, que m’a recordat es paraules deth filosòf Heidegger sobre er engüeg. En alemanh, er engüeg se ditz “Langeweile”, que coma explicaue Heidegger signifique “moment long”. Atau, pensi que es joeni d’aué non an temps tar engüeg, perque ei ua Lange-weile (un lòng-moment), e nosati viuem sonque ua vida iperactiva.
Per mi non ei ua bona opcion er engüeg. Mès se non auesse arren a hèr pendent ua estona, normalment vau tà dar ua passejada peth bòsc e que flueixin es idèes.
Fin finau eth “bon” engüeg, pensi, ei eth que te permitís non engüejar-te, simplament, tà èster damb un madeish.