Albert AlcaineMarc ei eth hilh de tres ans dera mia amiga Anna e que coneguèc Ona, ua lebrera rescatada qu’arribèc hè uns mesi coma un niap.
Non sabi s’ei pr’amor qu’ei ua galga, mès desmorèc estonant quan Marc, en véder-la, diguec: “gat!”. Jo auria dit quauquarren coma “can magre!” o “can gran!”
Eth cas ei que Marc ja sabi qué ei un “gat” pr’amor qu’en a un en casa e, en véder Ona, poderie aver assimilat qu’ère un “gat” gran en lòc d’un “can”, qu’ei ua causa que segur que non coneish guaire ben.
Ona ei ua canha fòrça prima, alongada e damb pauc pèu e en observar-la, s’adone d’aguestes caracteristiques. Se i amassam eth hèt que non miaula ve que quauquarren non va ben… Aurà d’acomodar eth sòn esquema mentau de “gat” entà crear-ne un de nau per a “can”. Er objectiu, coma didie Piaget, ei assolir er equilibri e a aguest se i arribe quan eth mainatge integre era naua informacion ath sòns esquemes mentaus .
“Òc, Piaget se centre en eth desvolopament cognitiu individuau sense prestar guaira atencion ath ròtle dera interaccion sociau, mès ara ei quan presentam a Vygotsky. Aguest senhor mantien qu’er aprendisatge ei un procès sociaument mediat, e qu’es mainatges coma Marc, aprenen mès quan interactuen damb autes persones, especialment damb adults (cau díder qu’un adult damb cervèth d’escopinya non valdrie).
Alavetz, en aguest dusau abordatge dideríem que se’n Marc non sap liéger, pòt apréne’n damb era ajuda d’un adult que li liegisque en vòtz nauta e li explique es paraules.
Damb Piaget es concèptes d’equilibri, assimilacion e acomodacion son claus, mentre que damb Vygotsky eth concèpte de ZDP, que non, non ei ua marca de benzinaira, ei cabdal, e se referís a era Zona de Desvolopament Pròxim, ei a díder, eth rang de tasques qu’un mainatge pòt hèr damb era ajuda d’un adult o un companh mès capacitat. Piaget se centre en eth desvolopament individuau on eth papèr culturau ei indirècte, mentre que Vygotsky ena interaccion sociau e on eth papèr dera cultura ei essenciau .
Son dues teories que non van per liure: son complementàries e pòden utilizar-se conjuntament. En ua classa de matematiques, un professor pòt utilizar un jòc de taula cooperatiu entà ensenhar ara mainada a somar. Eth jòc proporciona un contèxt sociau entà apréner (Vygotsky) e, ath madeish temps, se les permet desvolopar abilitats matematiques en er airau individuau (Piaget).
Poderíem aplicar er abordatge de Vygotsky enes adults, quan aprenen dera sua mainada?
📎 Alcaine, A. [Albert]. (2024, 28 junh). Un còp d’uelh a Piaget e Vygotsky. PsicoPop. https://www.psicopop.top/oc/piaget-vygotsky/
📖 Referéncies:
Entà jo, es dus teories o paradigmes, de Piaget e Vygotsky, se centren en eth desvolopament cognitiu des mainatges, mès tamben ena adquisicion de navères abilitats e coneishements per part des mainatges.
Es alumnes an d’estèr actius e es protagonistes deth sòn aprendisatge, pr’amor que d’aguèsta forma, es conseishements seràn milhor integradi.
Vygotsky se centre especiaument sobre er aspecte sociau e culturau dera adquisicion de navères compenténcies, pr’amor qu’era interaccion, especiaument damb adults, ei en centre d’aguèst paradigme.
Era mia opinion ei qu’eth ròl des professor a cambiat fòrça: ara eth profeesor acompanha e ajuda es alumnes a trapar e elaborar era informacion quan abans, transmetie eth saber de forma verticau a uns alumnes passius que solament ac repetie, e arrés s’assabentaue de si assimilen o no es contenguts.
En fin, es dus paradigmes son fòrça complementari e insistissen sobre eth protagonisme deth mainatge e era importancia der socialisacion.
Sò d’acòrd damb tu: aguestes teories non son pas naues, mès tanben ei vertat qu’es sistèmes educatius son ciclícs: se botgen coma se siguesse mòda damb ua metodologia mès activa, dempús mès passiva… On es alumnes an de desvolopar “ara sua volontat”, dempús se trapen dificultats en airau dera disciplina e se torne a virar tà un sistèma mès rigíd… Me resulte difícil enténer per qué non s’emplegue un sistèma mès “equilibrat”, sense tanta polarizacion. Damb tan de temps qu’a passat, ja auríe d’èster facil d’auer trapat un sistèma mès “ideau”, vertat?