Jo coneishi un mainatge qu’a autisme e pera sua edat ei fòrça intel.ligent, mès non ei gèns sociable e a fòrça problèmes ena escòla. E tanben ua gojata adulta/adolescent que non ei bric madura, encara demore ena mainadesa. pes pairs encarar açò ei reauments fòrça dificultós
Sò dacord amb eth tèxte, majoritariament. Precisament, pense que enes escòles cal que repensin ena manera d’acorropar er mainatge e non sol pels ans. Jo é tres hilhs petits e veig que damb autres companhs de diferenti ans estarien melhor.
Sò d’acòrd amb eth tèxte.
Jo senti qu’era mia edat cronologica se correspon perfèctament damb era mia edat mentau, mès era mia neboda e eth men frair an nautes capacitats e pensi que pòt èster complicat ena mainadesa e adolesencia. Com ditz eth tèxte, ei fòrça important hèr modificacions ena forma de criança a casa e ena ensenyança ena escòla.
Sò en favor qu’es edats mentaus non an perque concordar damb es edats biologiques, en mèn cas è 40 ans e me senti j’en e damb désir d’apendre e provar causes naues. Er important se tu te sentes.
Mia edat mentau si se correspon damb mia edat biologica pr’amor jo è bona salut mentau, mès bères ues “persones” an un desvolopament asincròn. Eri an van tath mètge. Jo sò d’acòrd amb eth tèxte.
Sò d’acòrd damb era aproximacion que hè er article, mès tròbi a mancar fòrça elements entà poder tractar eth tèma damb mès prigondor, se parle des diferenti tipes d’edat mès non se mencione per exemple era edat biologica, e sustot, non se ten en compde era influenca der entorn (caracteristiques culturaus, …) ne tanpòc era teoria des intelligéncies multiples fòrça acceptada ena comunitat scientifica (dilhèu non i cre). Era mia impression ei qu’er estudi correspon unicaments ath tractament dera superdotacion ena estapa escolara.
Era mia “edat mentau” non se correspon pas dam era mia edat biologica pr’amor que me cregui mès major de çò que sò. Quan anaue ar institut es companhs e companhes me didien que semblaue coma s’auesse quaranta ans. Ara hè vint-e-quate ans e me sento ua vielha! 😂
Eth concèpte “edat mental” ei un tèrme que pot generar confusió e que ha estat criticat extensament en es discussions científiques contemporànies i deth darrer sègle. Autors com Vygotsky, David Wechsler o Arthur Jensen han criticat obertament aquest concèpte, considerant-lo poc precís o directament erroni.
En la mena opinion, ua causa ei era edat, és a dir, eth temps cronològic que ua persona porta en aquest món, e ua auta causa diferenta son es capacitats mentals, maduratives, es processos cognitius, era formacion, er entorn… . Un nen de 8 ans superdotat e un nen de 8 ans amb ua deficiència cognitiva seguissen sent nens de 8 ans. Per molt superdotat que sèiga un nen, hi ha aspectes als que per edat no pot arribar e non actuarà com un jove de 16 o com un adult de 43. Era teoria dera “edat mental” me sembla una mica supersiticiosa.
Pensi que i a persones qu’an capacitats diferenti. Mès, non sabi pas qu’aço vòu dir qu’es persones an ua edat mantau diferent. Es mainatges “desincronizadi” probablament auràn des madeishes problemas quan son adulti. Es mainatges superdotats non an pas ua edat mentau d’un adult, e quan son adulti, encara van éstar superdotats. Non pensi qu’un mainatge superdotat de dètz ans a era mainatge etat mentau qu’un mainatge mejan de tretze ans; ei un mainatge força intelligènt qu’a de bozonhs diferenti.
Pensi qu’era mia edat mentau e era biologica an estat tostemp coordinades.Coma Georgina, non rebrembi auer auut cap experiéncia damb un “desvolopament asincron”. Tanben ei vertat que pensi – coma Guillem- qu’era maturitat vien condicionada -un shinhalet- pes experiéncies dera vida e de forma especiau pera familha. Per exemple, creigui quu’en cas de familhes amb fòrça hilhs (e hilhes), es grani, es prumèrs, maduren abantes qu’es darrèrs.
Coma professora òc qu’è coneishut alumnes damb aguesta asincronia. E òc qu’e podut comprovar qu’es alumnes de nautes capacitats patissen fòrça en entorn escolar e soent tanben en familhar. Vos poderie parlar de diuèrsi casi, mès entraria en ua linha massa personau. Es “Matildes” (Roald Dalh) existissen encara aué, maugrat era evolucion dera escòla e dera societat.
Tà acabar, non queirè en topic de díder qu’a 30 ans-o mès- era gent maduraue abans qu’enes darrèri tempsi, e encara mèns qu’es alumnes der an 83, quan jo comencí coma professora eren mès madurs qu’es darreri (deth cors 2019-2020). Mès enes topics i a soent ua part de vertat bric mespreabla.😅
Ei cèrt que i a mainatges e mainades que an edats biologiques e mentaus diferentes mès açò non sempre voi díder que an totes es capacitats dua persona adulta encara que an nautes capacitats. Totes es persones som fòrça abils en diferentes causes e damb es mainatges damb nautes capacitats tanben pòt ésser així. Ei important veir cada persona com un cas diferent e non solaments damb eth títol de superdotats. Tanben son mainatges e ei important rembrar-ho
Jo crei qu´era edat mentau e era cronològica non solen coïncidir en eth temps, pr´amor que cadun a viscut experiències desparières ath long dera sua vida de hèr tèsta a contèxtes familhar, fraternal, escolar, socioeconomico e politic desparières. Quins cambiaments que se produisque en aguesti contornos provocaria un desvolopament desparièr dera sua capacitat emocionau e mentau, peth hèt de passar deuant determinadi reptes.
Pensi que era mia edat mentau òc se correspon damb era mia edat biologica. Non è auut cap experiéncia damb un “desvolopament asincròn”, mès ‘oc que è coneishut a mainatages qu’an auut dificultats entà gestionar emocions,
Non è pas clar se jo poderie ajudar a ua persona “desincronizada” o se plan correspon a professionaus, mès, cau èster observaire e sensible as emocions des auti, e açò pogui.
Pas sò fòrça cossent damb eth tèxte mès ath mèn m’agrade veir chifres o apiejatz-vos entà èster convençuda de quauquarren. Me calerie liéger mès d’aguest tèma.
Non auetz trapat jamès ua persona joena que se compòrte coma se siguesse adulta, damb pensaments mès maduri qu’aqueri que se supause que li cau auer, e ua auta de mès grana que se compòrte coma se volesse alongar era joenessa?
E coma parlam d’eri o, pejor encara, coma les tractam? A còps non tiem en compde qu’era edat mentau e era cronologica pòden non anar d’acòrdi, e aguest desvolopament asincròn ei encara mau vist per una part importanta dera societat.
Pensi que, en generau, cau hèr mès pedagogia ath respècte, e cau hèr a compréner qu’era correspondéncia entre er aspècte fisic e eth mentau non ei ua nòrma fixa. Cau que se respècte, pr’amor qu’ei normau, que i age persones adultes damb ua ment mès dinamica e creativa, coma era d’un joen, o ath contrari, que i age joens que semblen mès vielhi.
Eth prumèr cas ne diden viejoven, dificil arrevirar ar aranés 😂 Sò totaument d’acòrd damb tu, mès desgraciadament viuem en ua societat on çò qu’ei diferent dera “norma” (“norma” coma estadistica), ja sigue pes lunetes, peth cervèth o pes punts d’enguarda.
Pensi que s’a hèt pedagogia ena escòla en relacion ath respècte dera diferencia entre es companys, entre es persones dera madeisha edat, mès dilheu manque pedagogia intergeneracionau…
Ei interessant saber es ueit fases de desvolopament deth psicològ ErikErikson (e relacions dera societat):
Erikson sostenguec qu’era personalitat se desvolòpe en un orde predeterminat a trauès d’ueit estapes de desvolopament psicosocial, des dera enfància enquiara edat adulta. Pendent cada estapa, era persona experimente junhetz crisi psicosocial que poderie afectar positiva o negativaments ath desvolopament dera personalitat.
Entà Erikson (1958, 1963), aguestes crisis son psicosociales pr’amor qu’impliquen besonhs psicologics der individu (ei díder, psico) en conflicte damb es besonhs dera societat (ei díder, sociaus).
Segontes era teoria, era superacion exitosa de cada estapa da coma resultat junhetz personalitat sane e er aquesiment de vertuts basiques. Es vertuts basiques son fortaleses caracteristiques qu’eth ego pòt utilizar entà resòlver crisis posteriores.
Non completar pas junhetz estapa pòt resultar en ua capacitat redusida entà completar estapes posteriores e, donques, junhetz personalitat e un sens de se madeish mens saludables. Aguestes estapes, maugrat açò, pòden resolver-se damb capitada mès auance.
Jo coneishi un mainatge qu’a autisme e pera sua edat ei fòrça intel.ligent, mès non ei gèns sociable e a fòrça problèmes ena escòla.
E tanben ua gojata adulta/adolescent que non ei bric madura, encara demore ena mainadesa.
pes pairs encarar açò ei reauments fòrça dificultós
Sò dacord amb eth tèxte, majoritariament. Precisament, pense que enes escòles cal que repensin ena manera d’acorropar er mainatge e non sol pels ans. Jo é tres hilhs petits e veig que damb autres companhs de diferenti ans estarien melhor.
Sò d’acòrd amb eth tèxte.
Jo senti qu’era mia edat cronologica se correspon perfèctament damb era mia edat mentau, mès era mia neboda e eth men frair an nautes capacitats e pensi que pòt èster complicat ena mainadesa e adolesencia. Com ditz eth tèxte, ei fòrça important hèr modificacions ena forma de criança a casa e ena ensenyança ena escòla.
Bona tarde,
Per sòrt i a escòles especializades, entà mainatges damb nautes capacitats. Bona sòrt
Bona net,
Sò en favor qu’es edats mentaus non an perque concordar damb es edats biologiques, en mèn cas è 40 ans e me senti j’en e damb désir d’apendre e provar causes naues. Er important se tu te sentes.
Mia edat mentau si se correspon damb mia edat biologica pr’amor jo è bona salut mentau, mès bères ues “persones” an un desvolopament asincròn. Eri an van tath mètge. Jo sò d’acòrd amb eth tèxte.
Sò d’acòrd damb era aproximacion que hè er article, mès tròbi a mancar fòrça elements entà poder tractar eth tèma damb mès prigondor, se parle des diferenti tipes d’edat mès non se mencione per exemple era edat biologica, e sustot, non se ten en compde era influenca der entorn (caracteristiques culturaus, …) ne tanpòc era teoria des intelligéncies multiples fòrça acceptada ena comunitat scientifica (dilhèu non i cre).
Era mia impression ei qu’er estudi correspon unicaments ath tractament dera superdotacion ena estapa escolara.
Era mia “edat mentau” non se correspon pas dam era mia edat biologica pr’amor que me cregui mès major de çò que sò. Quan anaue ar institut es companhs e companhes me didien que semblaue coma s’auesse quaranta ans. Ara hè vint-e-quate ans e me sento ua vielha! 😂
Eth concèpte “edat mental” ei un tèrme que pot generar confusió e que ha estat criticat extensament en es discussions científiques contemporànies i deth darrer sègle. Autors com Vygotsky, David Wechsler o Arthur Jensen han criticat obertament aquest concèpte, considerant-lo poc precís o directament erroni.
En la mena opinion, ua causa ei era edat, és a dir, eth temps cronològic que ua persona porta en aquest món, e ua auta causa diferenta son es capacitats mentals, maduratives, es processos cognitius, era formacion, er entorn… . Un nen de 8 ans superdotat e un nen de 8 ans amb ua deficiència cognitiva seguissen sent nens de 8 ans. Per molt superdotat que sèiga un nen, hi ha aspectes als que per edat no pot arribar e non actuarà com un jove de 16 o com un adult de 43. Era teoria dera “edat mental” me sembla una mica supersiticiosa.
Pensi que i a persones qu’an capacitats diferenti. Mès, non sabi pas qu’aço vòu dir qu’es persones an ua edat mantau diferent. Es mainatges “desincronizadi” probablament auràn des madeishes problemas quan son adulti. Es mainatges superdotats non an pas ua edat mentau d’un adult, e quan son adulti, encara van éstar superdotats.
Non pensi qu’un mainatge superdotat de dètz ans a era mainatge etat mentau qu’un mainatge mejan de tretze ans; ei un mainatge força intelligènt qu’a de bozonhs diferenti.
Pensi qu’era mia edat mentau e era biologica an estat tostemp coordinades.Coma Georgina, non rebrembi auer auut cap experiéncia damb un “desvolopament asincron”. Tanben ei vertat que pensi – coma Guillem- qu’era maturitat vien condicionada -un shinhalet- pes experiéncies dera vida e de forma especiau pera familha. Per exemple, creigui quu’en cas de familhes amb fòrça hilhs (e hilhes), es grani, es prumèrs, maduren abantes qu’es darrèrs.
Coma professora òc qu’è coneishut alumnes damb aguesta asincronia. E òc qu’e podut comprovar qu’es alumnes de nautes capacitats patissen fòrça en entorn escolar e soent tanben en familhar. Vos poderie parlar de diuèrsi casi, mès entraria en ua linha massa personau. Es “Matildes” (Roald Dalh) existissen encara aué, maugrat era evolucion dera escòla e dera societat.
Tà acabar, non queirè en topic de díder qu’a 30 ans-o mès- era gent maduraue abans qu’enes darrèri tempsi, e encara mèns qu’es alumnes der an 83, quan jo comencí coma professora eren mès madurs qu’es darreri (deth cors 2019-2020). Mès enes topics i a soent ua part de vertat bric mespreabla.😅
Polit, açò de parlar de “Matildes” tà hè mencion as persones damb nautes capacitats.
Ei cèrt que i a mainatges e mainades que an edats biologiques e mentaus diferentes mès açò non sempre voi díder que an totes es capacitats dua persona adulta encara que an nautes capacitats. Totes es persones som fòrça abils en diferentes causes e damb es mainatges damb nautes capacitats tanben pòt ésser així. Ei important veir cada persona com un cas diferent e non solaments damb eth títol de superdotats. Tanben son mainatges e ei important rembrar-ho
Jo crei qu´era edat mentau e era cronològica non solen coïncidir en eth temps, pr´amor que cadun a viscut experiències desparières ath long dera sua vida de hèr tèsta a contèxtes familhar, fraternal, escolar, socioeconomico e politic desparières. Quins cambiaments que se produisque en aguesti contornos provocaria un desvolopament desparièr dera sua capacitat emocionau e mentau, peth hèt de passar deuant determinadi reptes.
Pensi que era mia edat mentau òc se correspon damb era mia edat biologica. Non è auut cap experiéncia damb un “desvolopament asincròn”, mès ‘oc que è coneishut a mainatages qu’an auut dificultats entà gestionar emocions,
Non è pas clar se jo poderie ajudar a ua persona “desincronizada” o se plan correspon a professionaus, mès, cau èster observaire e sensible as emocions des auti, e açò pogui.
Pas sò fòrça cossent damb eth tèxte mès ath mèn m’agrade veir chifres o apiejatz-vos entà èster convençuda de quauquarren. Me calerie liéger mès d’aguest tèma.
Non auetz trapat jamès ua persona joena que se compòrte coma se siguesse adulta, damb pensaments mès maduri qu’aqueri que se supause que li cau auer, e ua auta de mès grana que se compòrte coma se volesse alongar era joenessa?
E coma parlam d’eri o, pejor encara, coma les tractam? A còps non tiem en compde qu’era edat mentau e era cronologica pòden non anar d’acòrdi, e aguest desvolopament asincròn ei encara mau vist per una part importanta dera societat.
Pensi que, en generau, cau hèr mès pedagogia ath respècte, e cau hèr a compréner qu’era correspondéncia entre er aspècte fisic e eth mentau non ei ua nòrma fixa. Cau que se respècte, pr’amor qu’ei normau, que i age persones adultes damb ua ment mès dinamica e creativa, coma era d’un joen, o ath contrari, que i age joens que semblen mès vielhi.
Eth prumèr cas ne diden viejoven, dificil arrevirar ar aranés 😂 Sò totaument d’acòrd damb tu, mès desgraciadament viuem en ua societat on çò qu’ei diferent dera “norma” (“norma” coma estadistica), ja sigue pes lunetes, peth cervèth o pes punts d’enguarda.
Pensi que s’a hèt pedagogia ena escòla en relacion ath respècte dera diferencia entre es companys, entre es persones dera madeisha edat, mès dilheu manque pedagogia intergeneracionau…
Ei interessant saber es ueit fases de desvolopament deth psicològ ErikErikson (e relacions dera societat):
Erikson sostenguec qu’era personalitat se desvolòpe en un orde predeterminat a trauès d’ueit estapes de desvolopament psicosocial, des dera enfància enquiara edat adulta. Pendent cada estapa, era persona experimente junhetz crisi psicosocial que poderie afectar positiva o negativaments ath desvolopament dera personalitat.
Entà Erikson (1958, 1963), aguestes crisis son psicosociales pr’amor qu’impliquen besonhs psicologics der individu (ei díder, psico) en conflicte damb es besonhs dera societat (ei díder, sociaus).
Segontes era teoria, era superacion exitosa de cada estapa da coma resultat junhetz personalitat sane e er aquesiment de vertuts basiques. Es vertuts basiques son fortaleses caracteristiques qu’eth ego pòt utilizar entà resòlver crisis posteriores.
Non completar pas junhetz estapa pòt resultar en ua capacitat redusida entà completar estapes posteriores e, donques, junhetz personalitat e un sens de se madeish mens saludables. Aguestes estapes, maugrat açò, pòden resolver-se damb capitada mès auance.
Hònt:
https://www.simplypsychology.org/erik-erikson.html
Fòrça gracies pera referéncia, Gerogina. Va ben conéisher més estudis entà ahíger arguments ara justificacion.
Fòrça gàcies, tanben.